In mijn vorige blog, Zuur Bier (1) reageerde ik op de mijns inziens goedmoedige, maar lichtzure en wat gemakkelijke kritiek op (sommige?) bloggers. Ik wilde vooral openheid van zaken geven en laten zien dat bloggen liefdewerk is en vooral geld kost. Dat het onzin is te denken dat bloggers zich voor een paar euro als reclamezuil laten gebruiken en dat de grote brouwers lachend in hun kantoren zouden zitten door al die gratis publiciteit in ruil voor een flesje bier. Tijd om de discussie te sluiten, maar niet voordat alle kaarten op tafel liggen.
Recensie-exemplaren
Wat ik in mijn vorige blog vergat te vertellen, is dat bloggers soms ook gratis bierboeken krijgen om er over te schrijven. Onlangs nog werd ik uitgenodigd voor de presentatie van het nieuwe boek van Henri Reuchlin. Maar omdat ik op dat moment met Rick Kempen In Utrecht was voor de cursus Bier101 die Entree en Bier&cO in goede samenwerking verzorgen, miste ik deze bijeenkomst. Ik bestelde dus online het boek om erover te kunnen schrijven. Nog geen vijf minuten later had ik uitgever Fedor Vogel (Bier Magazine) aan de telefoon om mij te vertellen dat ik uiteraard een recensie-exemplaar zou krijgen. Zo gaat dat al vele jaren in de uitgeverswereld. Ook Arvid Bergström stuurt zijn boeken op. Niet alle uitgevers zijn zo ruimhartig. Sommige sturen een persbericht met de mogelijkheid een recensie-exemplaar op te vragen. Andere boeken koop ik gewoon zelf.
Ga ik nu hallelujaverhalen schrijven over deze boeken omdat ik ze gratis heb gekregen? Ik zou mezelf voor schut zetten. Gelukkig hebben veel boeken die de afgelopen jaren verschenen iets toegevoegd, dus kon ik er ook positieve dingen over zeggen.
Kritische noot
Maar hoe gaat het dan zo’n boekbespreking? Laat me het nieuwe boek van Henri Reuchlin als voorbeeld nemen. Het is duidelijk niet geschreven voor het grote publiek, als Vaderdag cadeau bijvoorbeeld. Als dat het geval was geweest had ik meteen al een kritische noot gehad: de illustraties ontbreken. Maar aangezien dit een meer cultuurhistorisch werk is, als ik het zo mag zeggen, voor een sterk geïnteresseerd publiek, is het ontbreken van de illustraties niet zo’n probleem. Bovendien had het toevoegen ervan flinke implicaties gehad voor de uitgever. Fedor Vogel kent zijn markt en weet welke prijs het boek moet hebben om kansrijk te zijn en dan heb je zo met beperkingen te maken in formaat, kleurgebruik en illustraties. En aangezien het met de schrijfvaardigheid van de auteur wel goed zit, is het in dit geval dus geen probleem. Dat neemt niet weg dat ik bij bierboeken illustraties belangrijk vind. Maar iedereen moet keuzes maken. Ook het boek van Rick Kempen was niet kleurrijk geïllustreerd.
Ik ga het boek van Henri binnenkort lezen en er dan zeker ook over schrijven. Dat lezen gaat me heel wat uurtjes kosten maar daarvoor heb ik dan wel een boek ter waarde van €15 gekregen. Ik geloof niet dat ik er financieel beter van word. Het leuke ervan is dat je anderen kan enthousiasmeren voor waarschijnlijk weer een goed boek over bier, met een originele invalshoek. Maar je moet altijd kijken naar doel en doelgroep en dat meenemen in je oordeel.
Over een ander boek schreef ik eens dat ik het een gemiste kans vond. Ik zat er denk ik niet ver naast, want een tweede druk is er nooit gekomen en een aangekondigd deel 2 evenmin.
Rode cijfers
Als ik de ‘gratis biertjes’ en gratis boeken een waarde toeken en er de kosten van aangeschafte boeken, webhosting en domeinnaam vanaf haal, sta ik nog steeds in het rood. En mijn uren zijn niet betaald. Geen enkel probleem, want het is passie en liefdewerk. Ik zou er graag veel meer tijd aan besteden.
Open kaart
Ik schrijf deze twee blogs onder de titel Zuur Bier vooral om openheid van zaken te geven. Nee, ik voelde me niet echt persoonlijk aangevallen, maar zag de opmerkingen op Facebook als een ietwat goedmoedig, maar ook wat zuur aanvalletje op bloggende bierliefhebbers en enkele gewaardeerde bloggende biervrienden en -vriendinnen. Ik zag er ook een beetje dat Hollandse calvinistische opgeheven vingertje in. Selectief natuurlijk, want als het om bieren van kleine craftbrouwers gaat, schreeuwt niemand moord en brand als een blogger ze promoot.
We profiteren allemaal
Wij bloggers en schrijvers doen het allemaal uit passie voor bier en de bierwereld. Er gaat heel veel tijd en liefde in zitten en rijk word je er niet van. Het kan een keer gebeuren dat een biermerk op een blog in beeld is op een mooie dag. Als dat een uitzondering is, wat is dan het probleem? Kijk eens wat zulke blogs opbrengen aan promotie van craftbier. Of promotie van festivals en biercafé’s, waar craftbier wordt verkocht. En veel beergeeks, horecaondernemers en andere betrokkenen, verdienen daar ook hun geld. Juist de mensen die kritische opmerkingen maken over een bepaalde, vermeende commerciële post op een blog, profiteren als biersommelier, craftbrouwer, (horeca)ondernemer van alle promotie van craftbier en festivals op zo’n blog. In die zin werd ik geprikkeld om dit blog te schrijven.
Het is goed dat er kritische geesten zijn, die hun mening geven over wat er op sommige blogs staat. Dat houdt ons bloggers scherp. Maar maak het niet groter dan het is. De bierwereld heeft veel smaken en evenzoveel meningen. Tijd om deze discussie af te sluiten en een goed glas bier te drinken. Pepijn van der Waa stelde voor dat binnenkort te doen. Ik sluit me graag aan.
Naschrift:
In mijn vorige blog schreef ik hoeveel flessen ik de afgelopen 2 jaar ongeveer heb ontvangen aan het adres van dit blog en als redacteur van Entree. Vandaag was daar voor het eerst een iets grotere ‘vis’ bij, want er werd een fles Hertog Jan GP Vatgerijpt jeneverbes bezorgd aan het adres van Entree. Ik ga binnenkort zeker iets over dit bier schrijven.
