Het hoort er zo bij, terugblikken aan het einde van het jaar. Dat woord terugblikken brengt mij ook meteen op het thema bier in blik.
Wanneer gaat de echte doorbraak komen? Wie bij de supermarkt voor de bierafdeling staat (gelukkig is dat anno 2018/19 heel normaal, zo’n uitgebreide afdeling) ziet eigenlijk vrijwel alleen maar flessen, zeker in het craftbiersegment. Blikverpakkingen tref je eigenlijk alleen aan bij de grote merken pilseners en met name bij de goedkope pilseners van huismerken. Daar hebben we meteen de oorzaak van het imagoprobleem van blik te pakken. Het wordt nog steeds geassocieerd met goedkoop.
Blik is goed, glas is mooi
Door mijn werk binnen de verpakkingsindustrie weet ik dat blik onmiskenbaar de beste eigenschappen heeft om bier te verpakken, te transporteren en goed te houden. Maar ik ben ook consument en als bierliefhebber vind ik glas nog steeds een prachtige verpakking en veel mooier presenteren dan bijvoorbeeld blik, ook al schenk je het bier vanuit het blik gewoon in een glas. Ik blijf erbij dat ik bijvoorbeeld bepaalde trappistenbieren toch echt liever uit glas drink, maar dan wel zo vers (of juist lang gerijpt) mogelijk. Neem nu die iconische fles van Orval …
Kees zet de toon
Voor veel bieren zou ik echter het liefst de blikverpakking zien: onbreekbaar, compact, licht- en luchtdicht. Maar wat dat betreft is er dus nog geen doorbraak. Er is sinds 2018 wel een held op dit gebied: Kees Bubberman van brouwerij Kees in Middelburg. Hij besloot dit jaar zijn bier alleen nog maar in blik te verpakken en is daarmee een rolmodel geworden voor heel veel andere brouwers. Wie bieren van Kees wil drinken heeft niets meer te kiezen: ze zijn altijd verpakt in blik. Sommige brouwers kiezen voor glas én blik en hinken dus kennelijk op twee gedachten. Waarschijnlijk om allerlei kostentechnische en praktische redenen, maar misschien toch ook uit angst om de nog wat voorzichtige consument weg te jagen.
Duur en duurzaam?
Wat opvalt in de supermarkt is het prijsverschil. De IPA van Brand is bijvoorbeeld verkrijgbaar in glas en blik maar is in blik duurder. Dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat blik een eenmalige verpakking is terwijl de fles weer teruggaat voor hergebruik. Dat laatste suggereert natuurlijk ook duurzaamheid. Maar toch. Die blikjes worden met magneten eenvoudig uit het restafval gehaald en vervolgens ook weer gerecycleerd. De lege flessen worden dan wel hergebruikt, maar het relatief zware glas moet weer leeg getransporteerd worden met alle CO2 uitstoot van dien. Vervolgens moeten die flessen ook nog eens gereinigd worden, wat veel water en energie kost. Blik is dus zo gek nog niet.
Blik op marketing
Dan zijn er nog de marketingoverwegingen. Zoals ik al schreef, kan een fles een oogstrelend object zijn en de beleving van het drinken enorm stimuleren. Zo’n klein compact blikje heeft dat veel minder en bovendien (ook al eerder genoemd) kleeft er ook nog een imagoprobleem aan. Anderzijds is blik met sleeves fantastisch te decoreren, zoals bijvoorbeeld het Long Blond Animal bier, gebrouwen bij brouwerij Kees, maar bedacht door Rob Groeneveld en gedistribueerd door Van Bieren. Dit bier is in 6 verschillende blikuitvoeringen verkrijgbaar waardoor deze blikken een verzamelobject kunnen worden. Daar kunnen marketeers wel iets mee. Ik geloof dus in blik en ik verwacht dat er in 2019 meer bier in blik verkrijgbaar zal zijn maar dat de consument nog steeds wat terughoudend zal zijn.
Meekijken met de bierman van het jaar
En wat valt er verder terug te blikken op 2018? Mijn persoonlijke hoogtepunt was het meelopen met Peter Rouwen bij brouwerij Noordt in Rotterdam. Wat een inspirerende en leerzame dag was dat! En wat weet Peter Rouwen ongelooflijk veel. Ik schreef een artikel over mijn bezoek voor horecavakblad Entree, het blad waarvoor ik regelmatig kan en mag schrijven. Ik vond het mooi dat het blad Bier! Magazine (goed gerestyled dit najaar) Peter heeft uitgeroepen tot de bierpersoonlijkheid van het jaar.
Persoonlijk vond ik het bezoek aan de Librije in Zwolle op uitnodiging van Bier & cO een openbaring. Daar beleefde ik dat op hoog culinair niveau bier een rol is gaan spelen en dat mooie combinaties mogelijk zijn.
Meest gelezen
Het meest gelezen artikel op hopsters.eu was dat over de twaalfde trappistenbrouwerij, die inmiddels in Groot-Brittannië het Tynt Meadow bier brouwt. Ook veel gelezen: het artikel over Brothers in Law.
Betere kwaliteit
2019 wordt vast een mooi bierjaar met nieuwe proeflokalen/taprooms en hopelijk kwalitatief goede bieren. Want dat lang niet alle brouwerijen topbieren brouwen, is helaas in 2018 ook wel duidelijk geworden, zoals bijvoorbeeld bij de Huisbierproeverij van horecavakblad Entree die ik mede organiseer. Ook die proeverij was trouwens een van de hoogtepunten. Maar de jury was kritisch en proefde teveel ondermaatse bieren, die dus gewoon via de horeca hun weg vinden naar de consument.
2019 komt eraan en het liefst zou ik wekelijks artikelen publiceren op dit blog. Maar helaas kan dat door tijdgebrek domweg niet. Maar laat ik het als goed voornemen meenemen naar 2019. Ik wens iedereen in de Nederlandse (craft)bierwereld een prachtig en smaakvol 2019.
