In de Vlaamse krant Het Laatste Nieuws staat een artikel over abdijbieren. Je kunt het lezen als je een abonnement hebt op een van de kranten van De Persgroep (o.a. Volkskrant, Trouw, AD). Biersommelier Sofie Vanrafelghem proefde 10 abdijbieren en deelde zelfs een 3 uit.
Om auteursrechtelijke reden kan ik het artikel niet overnemen uiteraard. Daarom een beschrijving.
Wie is Sofie Vanrafelghem?
Sofie Vanrafelghem (1982) is een Vlaamse biersommelier, docent bierkennis en auteur.[1] Ze is internationaal actief als bierconsultante en werkt voor hotelscholen, brouwerijen en horeca. Ze heeft ook een aantal boeken op haar naam staan.
Wat is abdijbier?
In het artikel legt Sofie nog eens uit dat abdijbier geen bierstijl is. Ook maakt ze duidelijk dat een Trappistenbier altijd een abijbier is (het wordt gebrouwen binnen de muren van een abdij) maar dat abdijbier dus geen trappistenbier hoeft te zijn.
“Hoewel een ‘Belgisch abdijbier’ in het buitenland nog vaak tot de verbeelding spreekt, zegt het eigenlijk helemaal niets over de smaak of de kwaliteit van de bieren. Vaak hoor je mensen ‘een abdijbier’ bestellen op café of restaurant. De waarheid is dat ze op die manier eender welke bierstijl geserveerd kunnen krijgen.”
En:
“Een Belgisch bier mag alleen abdijbier genoemd worden als er een link is met een bestaande of verdwenen abdij en als de royalties voor een goed doel zijn. Als aan beide voorwaarden voldaan is, mogen de abdijbieren het logo dragen van ‘Erkend Belgisch Abdijbier’. Verschillende abdijbieren zonder dit logo op hun fles voldoen daarentegen ook soms aan dezelfde voorwaarden. Sommige brouwerijen hebben de erkenning gewoon nooit aangevraagd, en anderen kregen het niet. Daardoor is het officiële logo vandaag niet meer de beste graadmeter om het onderscheid te maken.”
Zo, dat is duidelijk. Of niet natuurlijk, want er zijn dus ook niet erkende abdijbieren, die wel aan de voorwaarden voldoen om erkend te worden.
Kortom, we moeten vooral afgaan op de kwaliteit van het bier. En dat kan dus bier in verschillende stijlen zijn, van blond tot dubbel of tripel.
Sofie Vanrafelghem selecteerde de volgende abdijbieren
Sofie proefde bieren van klassieke en nieuwe brouwerijen. Haar selectie bevat slechts één misser. Ze gaf Leffe Blond de waardering 3/10.
Deze bieren proefde de biersommelier:
Guldenberg (tripel), brouwerij De Ranke 9/10
Ename Blond, Brouwerij Roman 9/10
La Cambre Blonde, Het Anker 8/10
Averbode, Brouwerij Huyge 9/10
Augustijn Blond, brouwerij Van Steenberge 8/10
Leffe Blond, Ab Inbev 3/10
Steenbrugge Blond, Palm Belgian Craft Brewers 9/10
Boudelo Blond, Brouwerij The Musketeers 8/10
Abbaye D’Aulne, Brouwerij du Val de Sambre 7/10
Maredsous Blond, Duvel Moortgat 8/10
Wat zegt Sofie Vanrafelghem over de uitschieters?
De laagst- en hoogst gewaardeerde bieren.
Leffe Blond: “Dit abdijbier heeft het pad geëffend voor vele andere. Alleen heeft het doorheen de tijd jammer genoeg veel ingeboet aan smaak. Het gistprofiel van Leffebieren is zeer herkenbaar. Het bier wordt al lang niet meer hergist op fles en mist body en karakter. Het smaakt nu vooral vlak en zoet.”
Guldenberg: “In vele abdijbieren voert de gist de boventoon. Dat is duidelijk niet het geval in Guldenberg: hier is hop koning. Brouwerij De Ranke kiest er bewust voor om enkel te werken met hopbloemen uit Poperinge. Het bier is een geslaagd en mooi gehopt eerbetoon aan de vroegere vrouwenabdij in Wevelgem.
Ename Blond: “Het bier kenmerkt zich door een zachte smaak met enkele kruidige en gistfruitige accenten. Je ontdekt dat de zoetheid in het midden gebalanceerd wordt door een zachte bitterheid.”
Averbode: “Met zijn 7,5% heeft het een mooie volmondige smaak en voelt het door het gebruik van haver en spelt tegelijkertijd zacht en fris aan. In de smaak duikt een fijne bitterheid op. De hoppen zorgen verder voor een bloemige neus en lekkere nabitterheid.”
Steenbrugge Blond: “Het blonde bier heeft een zoetfruitige body met een aangename bitterheid. Naast de uitgesproken fruitige toetsen van de gist merk je in de smaak ook een zekere kruidigheid op. Dat is bewust, want de brouwerij wou aansluiten bij de middeleeuwse gewoonte om bier met kruiden te brouwen.”
Hier lees je het volledige artikel.
