Hij is letterlijk een reus, de 94 jaar oude watertoren De Reusch aan de rand van Schimmert. Een imposant en stoer bouwwerk tussen de Limburgse heuvels. Een charmante kolos vol beleving. Ondernemers Anne-Marie en André Köppen namen ons mee de toren in.
Dit is de korte versie van een artikel dat ik schreef voor horecavakblad Entree. De uitgebreide versie vind je hier. Pim Ras maakte de foto’s.
Als we in juni De Reusch in Schimmert bezoeken, wordt de laatste hand gelegd aan het restaurant. Hier kom je niet alleen voor lekker eten en drinken, want er valt veel meer te beleven. Met horecaondernemers Anne-Marie en André Köppen lopen we door de toren omhoog. Op iedere verdieping onthullen zij een deel van het verhaal van De Reusch. Een prachtverhaal.
Rijksmonument
Eigenlijk had De Reusch al in 2020 open moeten gaan, maar de coronacrisis maakte dat onmogelijk. De in onbruik geraakte watertoren is een rijksmonument, wat tijdens de verbouwing door de extra regelgeving meer uitdaging gaf. In de 38 meter hoge toren (hoogste punt 178 meter boven NAP), met vroeger een reservoir van 1,1 miljoen liter water bovenin, werden vorig jaar zeven verdiepingen aangebracht. En uiteraard een lift. Wie sportief is kan de wenteltrap van 156 treden gebruiken.
Even traplopen en we staan in het restaurant, dat ruimte biedt aan negentig personen. Wie hier een vaste menukaart verwacht, komt bedrogen uit. De Reusch is afhankelijk van wat de streekproducenten dagelijks leveren. Door een QR-code te scannen, lezen gasten op hun telefoon het menu. Voor oudere gasten zijn er tablets beschikbaar, met eventueel de hulp van een medewerker. “We gebruiken hier alleen streekproducten, maar wel luxe gepresenteerd.”
Frisch
Köppen laat ons in het restaurant de eigen frisdrank, Frisch, proeven. “We hebben geen mainstream frisdranken op de kaart”, zegt hij. “We brouwen onze frisdrank in de eigen brouwerij. De basis is een wort van brouwgerst en tritordeum. We voegen er fruitsappen aan toe en melkzuurbacteriën om iets van koolzuurprikkeling te krijgen.” We vervolgen de reis omhoog en komen in het proeflokaal, waar ook workshops worden georganiseerd. Verder omhoog betreden we weer een ruimte vol beleving. Hier verzorgen regionale bedrijven microproducties. De torenhammen van de Oude Stoof rijpen er, en er worden door Zwamburg oesterzwammen gekweekt op Limburgse koffiedrab. Bakkerij Talentino bakt Heuvelland gebak samen met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Op zondagen wordt op het streekproductenplein een streekproductenmarkt georganiseerd.
‘Beerbroewerie’
En dan, op de vijfde etage, zijn we op bezoek bij de hoogstgelegen brouwerij van Nederland. Hier wordt de Frisch-limonade gemaakt, maar uit de ketels komt er natuurlijk lokaal bier. De bieren worden afgevuld op fles en op fust en zijn uiteraard verkrijgbaar in de toren. Ze delen de tapkranen met de bieren van de Gulpener Bierbrouwerij. Imker Sergio Toma studeerde foodinnovatie aan de HAS in Den Bosch/Venlo en werkt hier als brouwer. Aan sommige bieren voegt hij zijn honing toe. Het Kriekjesbier bevat morellen, Limburgse zure kersen. “We bieden een arrangement Brouw je eigen bier, in de hoogstgelegen energieneutrale brouwerij van Nederland”, vertelt Köppen.
Zo ver je kunt kijken
We gaan omhoog naar het schitterende Smaaktheater, ingericht in het voormalige watervat van de watertoren. En dan bereiken we de top: de skybar. Een Limburgse tapasbar met adembenemend uitzicht. Eén keer per maand kun je hier een euregionaal skydiner boeken. Na jaren van onbruik is De Reusch ontwaakt. Een concept met hart voor Limburg, hart voor lokale en regionale producten, hart voor smaak.
